در دنیای فوتبال، بودجه و منابع مالی هر باشگاه بهعنوان یکی از عوامل حیاتی برای موفقیت شناخته میشود. در فوتبال ایران، مشاهده میشود که منابع مالی به درستی هزینه نمیشود و برخی از این منابع به منظور جذب بازیکنان خارجی به هدر میرود. خبری که اخیرا منتشر شد مبنی...
در دنیای فوتبال، بودجه و منابع مالی هر باشگاه بهعنوان یکی از عوامل حیاتی برای موفقیت شناخته میشود. در فوتبال ایران، مشاهده میشود که منابع مالی به درستی هزینه نمیشود و برخی از این منابع به منظور جذب بازیکنان خارجی به هدر میرود. خبری که اخیرا منتشر شد مبنی بر فسخ قرارداد یکطرفه موسیمانه، بار دیگر نشاندهنده مدیریت نادرست منابع مالی در فوتبال ایران است.
در فصل جاری، تنها موسیمانه نبود که قرارداد خود را فسخ کرد؛ موارد دیگری نیز رخ داده است. استقلال در پنجره زمستانی قراردادهای بلانکو و کاکوتا را فسخ کرد. کاکوتا اشاره داشت که میتوانست با عدم توافق، تمامی مبلغ قرارداد دو ساله خود را دریافت کند. هرچند پژمان ماندگاری مدیر روابط عمومی استقلال ادعا کرد که فقط پول نیم فصل اول کاکوتا پرداخت شده، اما کاکوتا در مصاحبهای اعلام کرد که قرارداد دو ساله داشت و با توافق پول سال اول را کامل گرفت و فسخ کرد.
مبلغی در حدود 2 میلیون دلار تنها صرف فسخ سرمربی و بازیکنان خارجی استقلال شده است. رقیب سنتی استقلال، پرسپولیس هم در این زمینه دستخالی نیست. گاریدو با فسخ قرارداد، 450 هزار دلار دریافت کرد. پرسپولیس در تلاش است تا قرارداد مهاجم آنگولایی، لوکاس ژائو را فسخ کند که این قرارداد 850 هزار دلار ارزش دارد.
چادرملو نیز قرارداد دو بازیکن خارجی خود را فسخ کرده است. بهعنوان نمونه، قرارداد عیسی الدولی به مبلغ 300 هزار دلار بود که در نیمفصل، 150 هزار دلار به او پرداخت شد. والاس و سوکول چیکالشی نیز از منابع مالی ایران بهرهبرداری کردهاند.
مجموع مبالغ پرداختی به بازیکنان خارجی در نیمفصل گذشته به عددی نزدیک به 3 میلیون و 700 هزار دلار رسید که معادل بودجه یک فصل تیم فوتبال آلومینیوم اراک است. این تنها چند نمونه از هدررفت منابع مالی است که میتوانست برای تقویت زیرساختهای باشگاهها مصرف شود.
لازم به ذکر است که باشگاهها معمولاً به صورت شفاف اسناد مالی فسخ قراردادها را منتشر نمیکنند و در تهیه این گزارش به مصاحبههای رسمی و دادههای سایت رسمی استناد شده است.
اگرچه جذب بازیکنان با کیفیت میتواند کیفیت لیگ را بهبود بخشد، اما در بسیاری موارد، شاهد جذب بازیکنان بیکیفیت بودهایم که به زیرساختهای فوتبال و روند رشد باشگاهها آسیب میزند.
برای آینده فوتبال ایران، باید راهکاری مناسب برای جذب بازیکنان خارجی و مدیریت صحیح منابع مالی تدبیر شود تا از هدررفت منابع جلوگیری شود. ایجاد سیستمهای نظارتی و مدیریتی کارآمد میتواند تضمین کند که هر ریال خرجشده در مسیر بهبود کیفیت بازیها به کار رود.