متأسفانه، رواج بیاخلاقیها در فوتبال ایران، این ظرفیت را تهدید میکند.
رواج بیاخلاقیها و رفتارهای ناشایست نه تنها اعتبار این رشته را خدشهدار کرده بلکه تصویری ناخوشایند از فوتبال ایران به نمایش گذاشته است. ضعف مدیریتی و عدم نظارت کافی، این بستر را برای بروز چنین رفتارهایی فراهم کرده و متأسفانه، هفته بیستوپنجم لیگ برتر، به اوجگیری این بحران اخلاقی تبدیل شد. از همان ابتدای هفته بیستوپنجم، نشانههایی از تنش و درگیری در بازی استقلال به چشم میخورد. در ادامه، دیدار هوادار و ملوان به صحنهای از خشونت و زد و خورد تبدیل شد. پس از سوت پایان بازی و پیروزی ۲ بر صفر هوادار، درگیریها به بیرون از ورزشگاه کشیده شد و متأسفانه، در حضور نیروهای انتظامی، طرفین به کتککاری و زد و خورد شدید پرداختند که در کمال شگفتی شروعکننده زد و خوردها در پارکینگ ورزشگاه شهید دستگردی، مازیار زارع سرمربی تیم ملوان بود و انتظار نمیرفت این چهره فوتبال که سالها سابقهدارد، شروعکننده یک درگیری فیزیکی با مدیررسانهای تیم هوادار باشد. شدت درگیریها به حدی بود که انتظار میرود کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال، احکام سنگینی را در خصوص این بازی صادر کند.
شاید تلخترین و تکاندهندهترین اتفاق این هفته، در جریان بازی آلومینیوم اراک و سپاهان رخ داد؛ جایی که پس از اعلام پنالتی به سود سپاهان، روحالله اصغری، مدیر تیم آلومینیوم اراک، با رفتاری غیرقابلقبول، مهدی کریمیان، مربی تیم سپاهان را هل داد. در اثر این حرکت خشونتآمیز، سر کریمیان به زمین برخورد کرد و شدت مصدومیت به حدی بود که آمبولانس وی را به بیمارستان منتقل کرد. این اتفاق، نه تنها یک نقض آشکار قوانین و مقررات فوتبال است، بلکه نشاندهنده سطحی از بیاخلاقی و عدم احترام به حریف است که در هیچ قاموسی قابل توجیه نیست.
نکته قابل تأمل اینجاست که تیمهای درگیر در این خشونتها، در پوسترها و تبلیغات پیش از بازی، از تصاویر مشاهیر و بزرگان اخلاق و ادب استفاده میکنند اما متأسفانه، در عمل شاهد رفتارهایی مغایر با این ارزشها هستیم. چگونه میتوان از یک سو، نام بزرگان را بر زبان آورد و از سوی دیگر، به رفتارهایی دست زد که نه تنها با ارزشهای آنها در تضاد است، بلکه به اعتبار و حیثیت فوتبال ایران لطمه میزند؟ این دوگانگی، نه تنها قابل درک نیست، بلکه نشاندهنده یک بحران عمیقتر در فرهنگ و اخلاق ورزشی ماست.
بهراستی میتوان هفته بیستوپنجم لیگ برتر را «هفته زشت فوتبال ایران» نامید. خشونت، درگیری، بیاحترامی و نقض قوانین، چهرهای نامناسب از فوتبال ایران به نمایش گذاشت. این اتفاقات، نه تنها برای جامعه فوتبال، بلکه برای کل جامعه ایرانی، بسیار ناخوشایند و شرمآور است.
بدیهی است که فدراسیون فوتبال و سایر نهادهای ذیربط، باید با جدیت و قاطعیت تمام، با این رفتارهای ناشایست برخورد کنند. صدور احکام سنگین و بازدارنده، میتواند گامی مهم در جهت کاهش خشونت و بیاخلاقی در فوتبال باشد اما این تنها بخشی از راهحل است. لازم است که یک رویکرد جامع و بلندمدت برای ارتقای اخلاق و فرهنگ ورزشی در فوتبال ایران اتخاذ شود. فدراسیون فوتبال باید نظارت دقیق و مستمری بر رفتار بازیکنان، مربیان، مدیران و هواداران داشته باشد و با هرگونه تخلف، بشدت برخورد کند.
متأسفانه، رواج بیاخلاقیها در فوتبال ایران، این ظرفیت را تهدید میکند. برای بازگرداندن اعتبار و حیثیت این رشته پرطرفدار، نیازمند یک تلاش جمعی و همهجانبه هستیم. فدراسیون فوتبال، باشگاهها، رسانهها، هواداران و تمامی دلسوزان فوتبال ایران، باید دست در دست هم داده و برای ارتقای اخلاق و فرهنگ ورزشی در این عرصه تلاش کنند. در غیر این صورت، شاهد سقوط روزافزون فوتبال ایران به ورطه بیاخلاقی و خشونت خواهیم بود. وقت آن رسیده که به جای «شوتِ اخلاق به بیرون زمین»، اخلاق و جوانمردی را به قلب بازی برگردانیم.
شاید تلخترین و تکاندهندهترین اتفاق این هفته، در جریان بازی آلومینیوم اراک و سپاهان رخ داد؛ جایی که پس از اعلام پنالتی به سود سپاهان، روحالله اصغری، مدیر تیم آلومینیوم اراک، با رفتاری غیرقابلقبول، مهدی کریمیان، مربی تیم سپاهان را هل داد. در اثر این حرکت خشونتآمیز، سر کریمیان به زمین برخورد کرد و شدت مصدومیت به حدی بود که آمبولانس وی را به بیمارستان منتقل کرد. این اتفاق، نه تنها یک نقض آشکار قوانین و مقررات فوتبال است، بلکه نشاندهنده سطحی از بیاخلاقی و عدم احترام به حریف است که در هیچ قاموسی قابل توجیه نیست.
نکته قابل تأمل اینجاست که تیمهای درگیر در این خشونتها، در پوسترها و تبلیغات پیش از بازی، از تصاویر مشاهیر و بزرگان اخلاق و ادب استفاده میکنند اما متأسفانه، در عمل شاهد رفتارهایی مغایر با این ارزشها هستیم. چگونه میتوان از یک سو، نام بزرگان را بر زبان آورد و از سوی دیگر، به رفتارهایی دست زد که نه تنها با ارزشهای آنها در تضاد است، بلکه به اعتبار و حیثیت فوتبال ایران لطمه میزند؟ این دوگانگی، نه تنها قابل درک نیست، بلکه نشاندهنده یک بحران عمیقتر در فرهنگ و اخلاق ورزشی ماست.
بهراستی میتوان هفته بیستوپنجم لیگ برتر را «هفته زشت فوتبال ایران» نامید. خشونت، درگیری، بیاحترامی و نقض قوانین، چهرهای نامناسب از فوتبال ایران به نمایش گذاشت. این اتفاقات، نه تنها برای جامعه فوتبال، بلکه برای کل جامعه ایرانی، بسیار ناخوشایند و شرمآور است.
بدیهی است که فدراسیون فوتبال و سایر نهادهای ذیربط، باید با جدیت و قاطعیت تمام، با این رفتارهای ناشایست برخورد کنند. صدور احکام سنگین و بازدارنده، میتواند گامی مهم در جهت کاهش خشونت و بیاخلاقی در فوتبال باشد اما این تنها بخشی از راهحل است. لازم است که یک رویکرد جامع و بلندمدت برای ارتقای اخلاق و فرهنگ ورزشی در فوتبال ایران اتخاذ شود. فدراسیون فوتبال باید نظارت دقیق و مستمری بر رفتار بازیکنان، مربیان، مدیران و هواداران داشته باشد و با هرگونه تخلف، بشدت برخورد کند.
متأسفانه، رواج بیاخلاقیها در فوتبال ایران، این ظرفیت را تهدید میکند. برای بازگرداندن اعتبار و حیثیت این رشته پرطرفدار، نیازمند یک تلاش جمعی و همهجانبه هستیم. فدراسیون فوتبال، باشگاهها، رسانهها، هواداران و تمامی دلسوزان فوتبال ایران، باید دست در دست هم داده و برای ارتقای اخلاق و فرهنگ ورزشی در این عرصه تلاش کنند. در غیر این صورت، شاهد سقوط روزافزون فوتبال ایران به ورطه بیاخلاقی و خشونت خواهیم بود. وقت آن رسیده که به جای «شوتِ اخلاق به بیرون زمین»، اخلاق و جوانمردی را به قلب بازی برگردانیم.
لیگ برتر ایران