اولین‌بار مهرماه سال ۱۳۹۴ بود که نیروی هوافضای سپاه پاسداران یکی از شهرهای موشکی خود را در اعماق ۵۰۰ متری زمین رونمایی کرد. سپاه پاسداران در آن زمان اعلام کرد پایگاه‌های موشکی در تمام استان‌ها پخش شده است.
علی عوض‌خواه روزنامه‌نگار: کمتر از دو هفته بعد، اندیشکده آمریکایی «صلح» در گزارشی ویژه به بررسی «برنامه موشکی ایران» پرداخت و نوشت که «جمهوری اسلامی دارای بزرگ‌ترین و متنوع‌ترین زرادخانه موشک‌های بالستیک در خاورمیانه است» و همزمان ایران تنها کشوری است که بدون داشتن تسلیحات هسته‌ای، موشک‌های بالستیک با برد حدود ۲هزار کیلومتر در اختیار دارد.
احتمالاً آن زمان طرح چنین تحلیلی درباره توانمندی موشکی ایران اغراق‌آمیز به نظر می‌رسید، اما گذشت زمان ثابت کرد اندیشکده آمریکایی این‌بار درست تحلیل کرده بود.
پنجم فروردین ماه 1404، نیروی هوافضای سپاه پاسداران اعلام کرد قرار است از یکی از ابرشهرهای موشکی خود رونمایی کند. چند ساعت بعد تصاویری از سرلشکر محمد باقری رئیس ستادکل نیروهای مسلح و سردار حاجی‌زاده منتشر شد که سوار بر جیپ نظامی در حال عبور از تونل‌هایی مملو از موشک‌های بالستیک هستند. تصاویر نشان می‌داد موشک‌های بالستیک «خیبرشکن»، «حاج قاسم»، «عماد»، «سجیل»، «قدر H» و موشک «کروز پاوه» در این شهر موشکی جدید مستقر شده‌اند.
حضور این موشک‌ها در تصاویر رونمایی از آن جهت مهم بود که برخی از آنها در عملیات وعده صادق 1 و 2 مورد استفاده قرار گرفته بودند.
چرا شهر موشکی؟
حداقل در چند سال اخیر شهرهای موشکی به‌عنوان یکی از دستاوردهای نظامی مهم ایران و البته نمادی از قدرت دفاعی و بازدارندگی در برابر تهدیدات خارجی به حساب آمده‌اند.
انگیزه ساخت شهرهای موشکی ریشه در تجربیات ایران در دوران دفاع مقدس دارد. در آن زمان، حملات موشکی رژیم بعث صدام به شهرهای ایران، ضرورت ایجاد زیرساخت‌های مقاوم و مخفی برای حفظ توان نظامی را آشکار کرد.
پس از پایان جنگ تحمیلی، با توجه به تحریم‌های گسترده تسلیحاتی و تهدیدات مداوم از سوی آمریکا و رژیم صهیونیستی، جمهوری اسلامی ایران تصمیم گرفت برنامه موشکی خود را به‌صورت بومی توسعه دهد. ایده شهرهای موشکی نیز به‌عنوان بخشی از این راهبرد، به تدریج از دهه 1390 به بعد وارد فاز عملیاتی شد.اولین رونمایی رسمی از این پایگاه‌های موشکی در اعماق زمین در سال 1394 انجام شد.
این اقدام همزمان با آزمایش موشک بالستیک «عماد» بود که نشان از پیوند عمیق میان توسعه موشک‌ها و زیرساخت‌های پشتیبانی آنها داشت. شهرهای موشکی ایران در عمق زمین و در مناطق کوهستانی ساخته می‌شوند. این مکان‌ها به دلیل استحکامات طبیعی و دشواری دسترسی، در برابر حملات هوایی و موشکی دشمن مقاومت بالایی دارند. تونل‌های این پایگاه‌ها به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که امکان جابه‌جایی موشک‌ها با استفاده از ریل یا خودروهای ویژه حمل آنها را فراهم می‌کند.
قدرت و توانمندی‌ها
قدرت و نقطه تمایز شهرهای موشکی ایران، از چند جنبه قابل بررسی است. این پایگاه‌ها با مخفی بودن در اعماق زمین و پراکندگی جغرافیایی، توانایی ایران برای پاسخگویی به حملات را در هر زمان و شرایط جنگی حفظ می‌کنند.
به عنوان مثال حتی اگر بخشی از تأسیسات سطحی مربوط به این پایگاه‌ها یا دیگر پایگاه‌های نظامی در یک حمله نظامی احتمالی نابود شود، باز هم موشک‌های زیرزمینی همچنان عملیاتی باقی می‌مانند. این امر به این معنی است که در هر حمله احتمالی، بخش اصلی توان دفاعی و پاسخگویی ایران دست نخورده باقی می‌ماند. عمق چندصد متری این پایگاه‌ها، همراه با لایه‌های بتونی مسلح که از آنها دفاع می‌کند، آنها را در برابر بمب‌های سنگرشکن متعارف مقاوم کرده است.
درعین حال موشک‌هایی که از این پایگاه‌ها شلیک می‌شوند، دارای بردهایی بین 700 تا 2 هزار کیلومتر بوده و از دقت بالا در اصابت به اهداف برخوردار هستند. این موشک‌ها با توجه به بردهای عملیاتی قادرند اهدافی در منطقه غرب آسیا و حتی فراتر از آن را مورد هدف قرار دهند.
هم سپاه، هم ارتش
شهرهای زیرزمینی موشکی ایران صرفاً در انحصار سپاه پاسداران نیستند و ارتش جمهوری اسلامی ایران نیز بسیاری از آنها را در اختیار دارد.
دست برتر ایران در معادلات قدرت منطقه‌ای
شهرهای موشکی ایران نقش مهمی در معادلات قدرت منطقه‌ای ایفا می‌کنند. این تأسیسات منحصر به‌فرد، بویژه در کنار برنامه موشکی پیشرفته، بازدارندگی در مقابل رژیم صهیونیستی و حتی آمریکا را حفظ کرده است. در سطح جهانی، ایران به‌عنوان یکی از معدود کشورهایی شناخته می‌شود که بدون داشتن سلاح هسته‌ای، زرادخانه موشکی گسترده‌ای با برد حدود 2 هزار کیلومتر دارد؛ موضوعی که جایگاه ایران را در میان قدرت‌های موشکی جهان تقویت کرده و برخی تحلیلگران آن را در کنار کشورهایی مانند روسیه، چین و کره شمالی قرار می‌دهند.
شهرهای موشکی، بخشی از راهبرد دفاعی ایران
شهرهای موشکی ایران ترکیبی از مهندسی پیشرفته، استراتژی نظامی و اراده سیاسی برای حفظ استقلال دفاعی هستند. این پایگاه‌ها نه‌تنها قدرت بازدارندگی ایران را افزایش داده‌اند، بلکه پیامی روشن به رقبا و دشمنان بالقوه ارسال کرده‌اند: «ایران آماده دفاع از خود در هر شرایطی و از هر نقطه‌ای است.»
توسعه برنامه موشکی ایران از قرض گرفتن موشک در دهه 60، به سمت تولید و توسعه مستقل پیش رفته است. چه آنکه حالا در کنار موشک‌های دوربرد بالستیک، دستیابی به فناوری هایپرسونیک که در موشک فتاح به کار رفته، این امکان را به موشک‌های ایران می‌دهد که از سد هر سامانه پدافندی عبور کنند. در چنین شرایطی، رویارویی نظامی با ایران، چندان به نفع رژیم صهیونیستی و آمریکا نخواهد بود.
