تخریب اردوگاه‌های فلسطینی، نه به عنوان مساله ای منحصر به روزهای جاری و تلخ فلسطین، بلکه روندی تاریخی است؛ موضوعی که تلاش شد در نشست امروز یکشنبه ( ۱۳ دی) در نگارخانه دانشگاه تهران با حضور کارشناسان و پژوهشگران و از زاویه نگاه شهرسازی به ابعاد آن پرداخته شود.
به گزارش گروه بین‌الملل، نشست «شهرهای معلق؛ اشغال و مقاومت، نقشه و ضد نقشه» امروز بعد از ظهر با حضور برخی از اساتید و دانشجویان شهرسازی دانشگاه تهران و کارشناسان این حوزه برگزار شد. آزاده ثبوت، مدرس و پژوهشگر شهرسازی دانشگاه کویینز بلفاست، اظهار داشت که تخریب اردوگاه‌های فلسطینی پدیده‌ای تاریخی است که از بولدوزر به‌عنوان سلاح جنگی توسط ارتش اشغالگر استفاده شده است.
وی افزود که ساکنان اردوگاه‌های فلسطینی با مقاومت و حفظ اردوگاه‌های خود، راه بازگشت را باز کردند و همواره یکی از سیاست اشغالگران از بین بردن این اردوگاه‌ها بوده است. اردوگاه نهرالبارد دومین اردوگاه بزرگ فلسطینیان در لبنان بود و سه هزار و ۵۰۰ نفر را در خود جای داده بود که در سال ۲۰۰۷ تخریب شد.
خلق دوباره زندگی جمعی در اردوگاه، حفظ فضاهای فلسطینی و نام‌گذاری برخی مناطق در اردوگاه‌ها برای آوارگان فلسطینی یادآور زندگی در خانه‌های اصلی‌شان است. اردوگاه‌ها مکانی است که فلسطینیان به بقای خود ادامه می‌دهند و انسجام و اتحاد بیشتری پیدا می‌کنند تا با روحیه و انگیزه، مقاومت را ادامه دهند.
از دست دادن اردوگاه‌ها برای فلسطینیان فقط تخریب یک مکان فیزیکی نیست بلکه نابودی میراث فرهنگی و انسانی است. نوسازی اردوگاه‌ها نقش مهمی در ترمیم ترومای روحی فلسطینیان دارد و اردویی مانند غزه را می‌توان در این راستا قرار داد.
اردوگاه‌های فلسطینی تداوم تاریخی برای پناهندگان فلسطینی ایجاد می‌کنند. احمد واکد، مهندس عمران، اظهار داشت که نقشه‌ها ابتدا توسط پیروزمندان ترسیم می‌شود ولی هنر مقاومت نیز می‌تواند باشد.
سازمان‌های بین‌المللی برای نخستین بار نقش سیاسی پناهندگان فلسطینی را پذیرفتند و این تغییر عمده‌ای را ایجاد کرد. پس از بازسازی اردوگاه نهرالبارد، شاهد ازدواج جوانان، بازی کودکان و پیوند تاریخ و خاطره با زیارت اهل قبور شدیم.
ارتش لبنان در گذشته می‌خواست خیابان‌ها را طوری طراحی کند که بتواند به راحتی به اردوگاه‌ها دسترسی داشته باشد و این تفکر نظامی مشهود بود. برای نخستین بار، گروه‌های غیر از احزاب سیاسی در فلسطین تأثیرگذار شدند و شهرسازان جغرافیای جدیدی را ساختند.
محافظت از فرهنگ، زبان، پوشش و تاریخ برای فلسطینیان از اهمیت بسیاری برخوردار است. شکوه حسینی استادیار پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی نیز اظهار داشت که دو نوع نگاه به موضوع فلسطین وجود دارد، یکی انتزاعی و دولتی و دیگری انسانی و رمانتیک. دستیابی به راه حل این موضوع، سخت به نظر می‌رسد.
