وقتی که اسکوربورد عدد ۷۵۱۳۰ نفر را به نمایش می‌گذارد، آیا می‌توان ادعا کرد این عدد کامل و دقیق است یا برآوردی فریبکارانه است؟
در عصر حاضر که دقیق‌ترین تکنولوژی‌ها و شیوه‌های علمی در بسیاری از زمینه‌ها به کار گرفته می‌شوند هنوز شاهد فرایندهایی هستیم که به نظر می‌رسد بر اساس آمار و ارقام غیرمعتبر و تخمینی صورت می‌پذیرند. یکی از این موارد، حوادث اخیر در فوتبال ایران و به حوزه ارقام مربوط به تعداد تماشاگران حاضر در ورزشگاه‌ها است.
تماشاگران استقلال حضور چشمگیری در مسابقه با النصر عربستان داشتند و برای حمایت از شاگردان میودراگ بوژوویچ به ورزشگاه آزادی آمدند تا تیم محبوبشان نتیجه بگیرد، اما تعداد هواداران حاضر در این ورزشگاه مورد بحث قرار گرفت. بعد از بازی عادل فردوسی‌پور در برنامه زنده خود اعلام کرد که این اعداد تخمینی و غیرواقعی هستند اما این اظهارنظر با واکنش منفی هواداران استقلال روبه‌رو شد.
با کمی پیگری و کنار هم قرار دادن مستندات می‌توان فهمید که این ادعای فردوسی‌پور خیلی هم دور از واقعیت نبوده است!
در تاریخ ۲۹ آذر، فدراسیون فوتبال ایران اعلام کرده بود که با اتمام بازسازی ورزشگاه آزادی، ظرفیت این ورزشگاه به ۷۴۳۷۹ نفر خواهد رسید. اما جالب است که در شب دیدار استقلال و النصر، با وجود بازسازی چند زون در ورزشگاه، آمار تماشاگران حاضر در ورزشگاه به عدد عجیب و غریب ۷۵۱۳۰ نفر رسید. این سؤال بروز می‌کند که ملاک شمارش حاضرین در ورزشگاه چیست؟ آیا واقعاً به آمار دقیق و علمی توجه شده یا تنها یک برآورد خوشبینانه است؟
بی‌تردید، نشاط هواداران و شور و شوق آنان در ورزشگاه ملموس بود و هیچ شکی نیست که مردم علاقه‌مند به ورزش و فوتبال در ایران به نحو شگفت‌انگیزی وفادار و پرشور هستند. اما وقتی که اسکوربورد عدد ۷۵۱۳۰ نفر را به نمایش می‌گذارد، آیا می‌توان ادعا کرد این عدد کامل و دقیق است یا برآوردی فریبکارانه است؟ حتی ۷۵۰۰۰ نفر را شاید بتوان پذیرفت، اما چطور آن ۱۳۰ نفر مورد شمارش قرار گرفتند؟
علی نظری‌جویباری، مدیرعامل باشگاه استقلال، شب بازی در یکی از برنامه‌های تلویزیونی اعلام کرد که تنها ۳۹ هزار بلیت از سوی این باشگاه به فروش رسیده است؛ حال آنکه تعداد تماشاگران در ورزشگاه فراتر از این مقدار بوده است. این نکته نشان‌دهنده این است که مبنای شمارش، حتی براساس بلیت نیز نبوده است. بنابراین چه معیاری برای این محاسبات وجود دارد که به ادعای فوق‌العاده‌ای برای حضور تماشاگران منجر شده است؟
نکته قابل توجه دیگر اینکه این حجم از جمعیت بدون بلیت چگونه به ورزشگاه راه پیدا می‌کنند و اگر به همین تعداد بلیت فروشی صورت می‌گرفت، قطعاً عایدی استقلال هم از درآمد‌های حاصل از این بازی بیشتر می‌شد.
در پیگیری‌های صورت‌گرفته توسط ایران ورزشی از مدیران مجموعه آزادی، مشخص شده که جمعیت حدود ۷ زون (14 هزار نفر) از ظرفیت کلی ورزشگاه که نزدیک به ۷۵ هزار نفر است، باید از محاسبات کلی کم شود. بنابراین شما با شرایطی روبه‌رو هستید که عملاً هیچ‌یک از اعداد یادشده از لحاظ علمی مورد تأیید نیستند.
این موضوع فقط متخص به بازی النصر نیست و در بازی‌های گذشته هم اعداد عجیب و غریب اعلام شده‌اند. در اینکه هواداران استقلال و پرسپولیس همواره جزو پرشورترین تماشاگران فوتبال در ایران بوده‌اند شکی نیست و در همین ورزشگاه ما شهرآورد 120 هزار نفری داشتیم و به نظر می‌رسد که نیازی به دروغ یا غلو در آمار نیست.
قطعاً اگر ظرفیت بیشتری در دسترس بود بازهم هواداران استقلال آن را پر می‌کردند اما این اعداد با غلو و اغراق حتی حماسه حضور هواداران را هم زیر سؤال می‌برد.
در نهایت، در حالی که ارقام عنوان شده در این قبیل مواقع می‌توانند نگاهی اعلامی و هیجانی به وضعیت یک تیم و هواداران آن ارائه دهند، اما واقعیت این است که نیاز به رویکردی واقع‌بینانه و شفاف در اعلام اعداد و آمار وجود دارد. ما نمی‌توانیم از واقعیت‌ها فرار کنیم و فقط به اعداد مزین به تخیلات پیوند زنیم.
