سعید آجرلو فعال رسانه‌ای اصولگرا
سعید آجرلو د ر یادداشتی نوشت: انکار کردنی نیست که چنین حوادثی در هر جامعه‌ای احتمال وقوع دارد و تنها نوع مواجهه با آن است که می‌تواند متفاوت باشد. چنانکه در دو روز گذشته شاهد بودیم که قوا و نهادهای مختلف با توجه به سوابق تاریخی رخدادهایی که جامعه دانشجویی را متأثر ساخته بود؛ مواجهه قابل دفاع‌تری با این حادثه نشان دادند. عذرخواهی وزیر علوم، تحقیقات و فناوری، استعفای دو مسئول دانشگاهی، پیگیری جدی مسأله از سوی قوه قضائیه و برقراری کیوسک نیروی انتظامی و دوربین در محل مورد بحث، اقدامات درستی بودند که انجام شدند. با این حال همچنان می‌توان نکات منفی و مثبتی را درباره مسأله مورد توجه قرار داد.
از جمله آنکه به نظر می‌رسد درباره کوی دانشگاه که دارای پیشینه سیاسی - اجتماعی خاصی است و بارها دانشجویان نسبت به امنیت آن هشدار داده بودند، در ادوار مختلف سهل‌انگاری شده است. این در حالی است که طی سال‌ها رؤسای دانشگاه تهران و مسئولان کوی فرصت داشتند با کمک شهرداری، نیروی انتظامی و دیگر نهادها مسأله را حل کنند. نکته دیگر اینکه در همین حادثه اخیر برخی ناپختگی‌ها و کم دقتی‌ها در نوع موضع‌گیری مسئولان دانشگاهی دیده شد. کما اینکه دلیلی برای پیوند دادن این حادثه با وقایع کوی در اواخر دهه 1370 وجود نداشت.
با این همه نقطه قوت آنچه در مواجهه با حادثه تلخ کوی انجام شد را باید در نوع خبررسانی رسانه‌های داخل کشور نیز جست وجو کرد. اینکه رسانه‌ها درگیر خودسانسوری نشدند و به واقعیت، چنان که بود پرداختند قابل توجه بود. اعتماد به رسانه و فضا دادن به آن پذیرش این واقعیت که دیگر رسانه عین سیاست و جامعه است و می‌تواند با ایجاد اعتماد به حل مسائل و بحران‌ها کمک کند تغییر چشمگیری است که در حال تحقق یافتن است. از درون اعتماد به رسانه داخلی، اعتماد و سرمایه اجتماعی بیرون می‌آید و عرصه بر ترکتازی رسانه‌های اپوزیسیون که اغلب با قلب واقعیت به دنبال تنش‌آفرینی هستند، تنگ می‌شود.
