پیستو موسیمانه از استقلال رفت، اما این جدایی برای استقلال بار مالی سنگینی به همراه خواهد داشت و به زودی تبعات مالی این جدایی مشخص خواهد شد. گرچه برتری مقابل استقلال خوزستان اندکی فضای استقلال را امیدوارانه جلوه داد و برد اخیر آرامش نسبی را به وجود آورد، اما جدایی...
پیستو موسیمانه از استقلال رفت، اما این جدایی برای استقلال بار مالی سنگینی به همراه خواهد داشت و به زودی تبعات مالی این جدایی مشخص خواهد شد. گرچه برتری مقابل استقلال خوزستان اندکی فضای استقلال را امیدوارانه جلوه داد و برد اخیر آرامش نسبی را به وجود آورد، اما جدایی موسیمانه همچون زخمی کاری بر پیکر استقلال عمل خواهد کرد و مدیران این باشگاه باید به زودی خود را آماده و مهیای پرداخت مطالبات این مربی کنند. اگر به سوابق موسیمانه در باشگاه‌های اخیرش نیز بنگریم و اخبار پیرامون او را مرور کنیم، به این نتیجه می‌رسیم که مرد آفریقایی در سه باشگاه اخیر خود: ابهاءعربستان، الوحده امارات و الاهلی عربستان بابت دریافت مطالباتش به فیفا شکایت کرده و همه مبالغی که در قرارداد خود نوشته از باشگاه‌های سابق دریافت کرده است. این وضعیت قطعاً برای استقلال نیز تکرار خواهد شد چرا که موسیمانه سوابق چنین کاری را دارد و به واسطه مشاوره‌هایی که همسرش به عنوان مدیربرنامه به او می‌دهد همه باشگاه‌های خود را محکوم می‌کند و غرامت دریافت می‌کند.
با توجه به اینکه پرداختی آخر استقلال برای این مربی نیز طبق اخبار رسیده با مشکل مواجه شده، عزم موسیمانه برای پیگیری دریافت مطالبات خود جزم‌تر خواهد شد و مبلغ قابل توجهی از بودجه باشگاه استقلال صرف فردی خواهد شد که در عمل هیچ بازدهی مثبتی برای این باشگاه نداشته است. البته کم از این دست پرونده‌ها در فوتبال ایران شاهد نبودیم و بسیاری از مربیان با کمترین بازدهی باشگاه‌ها و فدراسیون‌های ما را مجاب به پرداخت غرامت کرده‌اند. در استقلال استراماچونی و شفر چنین کردند. در پرسپولیس نیز ژوزه مبلغ قابل توجهی از این باشگاه دریافت کرد که این مربی نیز عملکرد فاجعه‌باری در این باشگاه داشت. اما اوج فجایع قراردادها در فوتبال ایران به همان پرونده کهنه ویلموتس و فدراسیون فوتبال مربوط است که منجر به پرداخت غرامت ۴ میلیون دلاری فدراسیون فوتبال شد. آنچه در سال‌های اخیر رخ داده نشان می‌دهد که متولیان فوتبال ایران باید با حواس جمع‌تری به سراغ عقد قرارداد با طرف‌های خود بروند و به سادگی فریب ظاهر مربیان را نخورند و علاوه بر اینکه سوابق فنی این مربیان و میزان توانایی آنها را مورد ارزیابی قرار می‌دهند، باید سوابق رفتاری آنها را نیز با دقت بالا تجزیه و تحلیل کنند تا مورد تاخت و تاز این دست مربیان و مدیران برنامه‌شان که غالباً با عددسازی‌های کاذب تنها به فکر جیب خود هستند، قرار نگیرند. به هر حال این ماجرا تازه در ابتدای سناریوی از پیش طراحی شده خود قرار دارد و به طور قطع مدیران کنونی استقلال متحمل ضررهای مالی خواهند شد.
